Karşıyaka Escort Partileyen Bayan

Karşıyaka Escort Ayaklarıma baktığımda güzelliği göremiyorum. Kısa, kalın, pembe ayak parmakları olan geniş bir ayak görüyorum.

Yazları giymek için doğru sandaleti bulmak her vakit bir kabustur. Ayaklarım çok terliyor ve topuklu ayakkabı giyemiyorum. Konfor, güzellik ve modanın her süre bir arada olmadığını öğrendim.

Bir keresinde bir iş dostumın ayaklarım benimki gibiyken oje sürmem icap ettiğini söylediğini hatırlıyorum. İncinmiş ve gücenmiş hissettiğimi hatırlıyorum. Esasen ayaklarım hakkında yeterince bilinçliydim. Kusurlarıma başka birinin işaret etmesine Karşıyaka Escort Bayan ihtiyacım yoktu.

Bir fetiş modeli olarak geçirdiğim süre boyunca, ayak tapıncaki dışında herhangi bir garipliği fotoğrafik olarak keşfetmeye istekliydim. Kim ayaklarımdan tahrik olabilir ki? Eskiden düşünürdüm.

Bir gariplik partisinde fetiş bir fotoğrafçıyla tanıştığımda işler benim için değişmeye başladı. Kendisini ustalaşmış bir gıdıklayıcı olarak tanımladı. Hakikaten ayaklara, gıdıklamaya ve fotoğrafa ilgi duyuyordu – bazen hepsi aynı anda. Ayaklarımın fotoğrafını çekmek istediğini söylemiş oldu. Sohbetimiz sırasında gladyatör biçimı sandaletlerimle ayaklarıma baktığında şaşırdığımı ve birazcık da utandığımı itiraf etmeliyim.

Ayaklarımdan nefret ediyorum, diye itiraf ettim ona.

‘neden? Güzel ayakların var’ dedi. Kör müydü? Merak ettim.

‘Sana ne kadar güzel olduklarını göstereyim’. Bana meydan okudu. ‘Fotoğraflarını çekeceğim ve resimleri seveceğinizi güvence ederim. Photoshop’a da ihtiyacım olmayacak’ dedi kendinden kararlı bir halde.

Gurur duydum fakat ikna olmadım. Utancıma rağmen, yeni bir şey denemeye açıktım ve bu yüzden ertesi hafta bir fotoğraf çekimi planladık. Salı sabahı stüdyosuna gittim. Cıvıl cıvıl ve hevesliydi, benim fotoğrafımı çekmeyi hakkaten dört gözle beklediğini söylüyordu. Hala bu mevzuda tamamen şaşkındım.

Bir kahve eşliğinde biraz söyleşi ettikten sonrasında işe koyulduk. Bana oturacağım bir sandalye ve ayaklarımı destekleyecek bir tabure gösterdi. Sandalyeye oturdum, ayakkabılarımı ve çoraplarımı çıkardım ve bacaklarımı önümde uzatarak tabureye yaslandım. Ayak bileklerimi bir iş kravatıyla birbirine bağlamaya devam etti. İlkel bir şekilde hoş hissettirdi,

Gözlerini bağlayabilir miyim? Benim eşyalarımı görmeni istemiyorum.”

“Aletler” mi? Tanrı aşkına ne hakkında mevzuşuyordu? Merak ettim. Bunu düşünmemeye karar verdim ve sadece başımı sallayarak onayladım.

Ayak bileklerim bağlanır bağlanmaz ve gözlerim bağlanır bağlanmaz, ansızın onun insafına kalmış hissettim. Kendimi eylemsiz hissettim, bu benim benzer biçimde bağlarımsız bir kadın olmakla gurur duyan biri için bir nimetti. Şimdi, Escort Karşıyaka yı düşünmeme gerek yoktu. Tek yapmam gereken tepki vermekti. Ne büyük bir rahatlama.